Investigation

Sofia in november, ’s avonds laat en het sneeuwt. Rechercheur Alexandra, belast met een vastgelopen moordzaak, heeft het zoveelste onvruchtbare verhoor afgesloten wanneer de verdachte het zwijgen verbreekt. Maar in plaats van de moord op zijn broer te bekennen, komt vrachtwagenchauffeur Plamen met een ongebruikelijk verzoek. Of Alexandra in zijn plaats een kaarsje wil opsteken in de kerk. Ze weigert, maar toch gaat ze naar de kerk. Niet om naar aanwijzingen te speuren, maar om te voldoen aan Plamens wens.

De grootste kracht van ‘Investigation’ zijn de twee hoofdpersonages, elk zo complex dat ze evenzeer tot onderzoek uitnodigen als de moordzaak zelf. Waarom doodt iemand zijn broer? Wat bedoelt Plamen met de sombere gedichtjes op zijn ritbonnen? Waarom draagt Alexandra alleen maar grauwe mannenkleren, verwaarloost ze haar dochtertje en spreekt ze openhartiger in haar dictafoon dan met haar naasten?

Antwoorden geeft Triffonova niet, maar ze biedt wel glimpen van de kwetsbare mensen die Alexandra en Plamen nauwelijks kunnen of durven zijn. Het liefdevolle zwijgen tussen Plamen en zijn vrouw, de eerste keer dat ze elkaar in de gevangenis ontmoeten. Of de scène waarin Alexandra met een bejaarde getuige door de sneeuw loopt en de camera kort naar hun voeten kijkt, die van Alexandra schuifelend zodat de man haar bijhoudt. ‘Investigation’ kent een weelde aan dergelijke, veelzeggende details.