Promised land

‘Promised land’ is geen typische Zuid-Afrikaanse film, hoewel het verhaal gebaseerd is op de roman ‘Na die geliefde land’ van Karel Schoeman en de cast en crew Zuid-Afrikaans zijn, had de film zich ook elders kunnen afspelen.

George, Afrikaner van geboorte, nu succesvol advocaat in Londen, strandt bij de boerderij van een geïsoleerde Afrikaner familie. Met allerlei smoezen weerhouden ze hem ervan zijn oom Pieter en de oude boerderij van zijn moeder te bezoeken. Gaandeweg blijkt de oom vermoord en de boerderij opgeblazen en raakt George verstrikt in een net van gewelddadige paranoia en benauwend extremisme. Alleen de dochter Carla en haar broer Paul staan aan George’s zijde.

Xenopoulos toont een geïsoleerde gemeenschap die op het punt staat zichzelf op te blazen. Het landschap is een soort psychologische samenzweerder, mooi en angstaanjagend. Het contrast tussen licht en donker is extreem. De benauwde sfeer wordt versterkt door dingen niet in zijn geheel te laten zien. In zijn verbeelding van geweld herkent men de echo’s van ‘Staw dogs’, de psychologische dynamiek van de disfunctionerende familie doet denken aan ‘Festen’, en er zit ook een flinke dosis ‘Paris-Texas’ in.

Een expressionistisch filmer in zijn film over hoe ideeën dood gaan.