The illusionist

‘The illusionist’, het bitterzoete verhaal van een illusionist in de nadagen van de Music Hall, is gebaseerd op een script geschreven door Jacques Tati, in de jaren 1950.

In dit verhaaltje herken je Tati als de slungelige, strompelende en mompelde illusionist van dienst. De man ruilt zijn Parijse cabaret in voor een Londense variétéshow, al zit er ook in het Londen van de late fifties niemand nog te wachten op een goochelaar die konijnen uit zijn hoed tovert. Vandaar dat hij zijn geluk in Schotland gaat beproeven. Al gauw krijgt hij het gezelschap van een jong kamermeisje dat met hem meereist richting Edinburgh.

Hoewel er zeker zoveel droogkomische sketches passeren als in een film met Monsieur Hulot, Tati’s beroemdste personage, ligt de focus duidelijk op de vaderlijke liefde van de goochelaar voor het ontluikende meisje, een liefde waarvoor hij – letterlijk – geen woorden vindt. Bovendien eindigt de film niet met een stroperig happy end zoals de meeste animatiefilms uit Hollywood, maar met een stil adieu dat een bitterzoete smaak nalaat.

Regisseur Chomet levert ook nu weer een quasi volledig met hand getekende animatieparel af, waarin elke frame van vakmanschap getuigt, de score precies de juiste accenten zet en waarin vooral een warme menselijke ziel schuilt.

Winnaar Beste Europese Animatiefilm 2010.