The motorcycle diaries

Een smakelijke roadmovie met ontroerende, grappige en poëtische momenten vol zelfspot en humor, waarbij het inwijdingsproces van een jonge naïeve man in een harde, volwassen wereld en een ode aan het Latijns-Amerikaanse continent centraal staan. Dat de jongeman toevallig de toenmalige 23-jarige student medicijnen Ernesto Guevara is, verleent de film een extra dimensie.

Samen met de 29-jarige biochemicus Alberto Granado vertrok hij anno 1952 voor een tocht door Latijns-Amerika, op een oude gammele motor die het heel snel laat afweten waardoor de vrienden lopend en liftend verder trekken.

Door de confrontatie met het leed van de indianen, kleine landarbeiders en arme stedelingen groeit het besef van deze twee bourgeoisjongens dat zo veel ongelijkheid niet te verteren is.
Geïnspireerd door de dagboeken van zowel Granado als de man die later bekend zou worden als ‘El Che’, wiens naam sinds de Cubaanse revolutie symbool staat voor de mogelijkheid tot verandering.

Salles: “Ik wilde de mythe mijden, Ernesto is ook een onbevangen jongeman vol twijfels op zoek naar de Latijns-Amerikaanse identiteit en wat de twee echt speciaal maakte was dat ze in alle opzichten open stonden voor hun medemens. De grondslag van elk conflict in de wereld is dat men zijn waarheid aan de ander wil opleggen”.
Twee keer deed hij de reis van de mannen over, wat hem opviel is dat wat hij zag bijna een kopie was van wat de twee in hun reisverslag beschreven. Daarmee werd ook meteen duidelijk dat de film ook over het heden gaat, in vijftig jaar tijd blijkt er weinig veranderd te zijn.

Publieksprijs Noordelijk Filmfestival 2004.